Gisteren hield mijn auto ermee op; midden op een kruispunt, piekuur, in de stromende regen, in het donker.
Op het moment dat in mijn hoofd mijn mogelijke opties voorbij racete verscheen er een enorme schaduw naast mij en deze enorme grote man, met een supervriendelijk gezicht zei ‘Hey daar, het ziet eruit of je wel wat hulp kunt gebruiken?’
Nadat we de auto in een zijstraat hadden geduwd vertelde ik hem dat hij mijn absolute held van de dag was en sat ik zijn hulp enorm waardeerde. Hij antwoordde ‘Weetje, ik hou van mijn vrouw, ze is echt een goed persoon. Zij zou willen dat ik je geholpen had, dus dat heb ik gedaan’.
Vandaag zal ik moeten uitvogelen wat ik met de auto ga doen. Hij zal moeten worden weggesleept, gerepareerd. Wat het ook is, ik accepteer het met een grote glimlach.