Mijn kind is niet gestorven
zij lacht en rent de branding tegemoet
blote voetjes in het mulle zand
een spoor van lachende vlinders in de wind
kleurig als een bloemenveld
Mijn kind is niet gestorven
voor altijd is zij onschuldig en vrij
haar stralende blauwe ogen vol leven
in de blijdschap van een warme lentedag
heeft zij het eeuwige leven
achter de zijden tralies in mijn hart
Mijn kind is niet gestorven
zij reist mee in mijn herinnering voor later
nooit verder dan een hartslag, een zucht
als ik mijn ogen sluit
volg ik haar zachte lach en
vind ik haar aan de waterkant